Tiende en laatste stukje campagnenieuws:
Toen ik maandag samen met Lorin en een hele boel andere stuvers de zaal van het directiecollege binnen stapte in het rectoraat, was de rector net begonnen met het voorlezen van de namen en hun resultaat.
Het begon goed “Bogaerts: 275”. Ik heb zelden zoveel blikken van verschillende “strekkingen” metteen instemmend zien knikken. Bijna alle kandidaten die binnen in het zaaltje stonden waren het er over eens: de anti-campagne was afgestraft en dat is een hele goede zaak!
Daarna “Cleuren: 505”. Oei, dacht ik, minder dan verwacht, maar hij zat er dan toch al zeker bij! Persoonlijk vond ik Cleuren de revelatie van de campagne. Ik zou nog op hem gestemd kunnen hebben onder andere omstandigheden…
De derde was “Colpaert”… “499”. Een harde schok voor Rob en Koen, maar ik was verdomd opgelucht. De faculteitsregel is helemaal onjuist, maar op zo’n moment ben je er enorm bij mee. Daar moet je eerlijk in zijn.
Jasper haalden als 4e “938” stemmen en zou daarmee als tweede eindigen qua stemmenaantal. Het lot zou echter nog tegen hem keren…
Koen Hoornaert kreeg er als 5e “579”, niet slecht, maar ik had al gedacht dat Jasper en Charles meer campagne hadden gevoerd buiten hun eigen faculteit. Ik zou er echter niet van verschieten moest Koen toch zijn eigen faculteit hebben binnen gehaald.
Ik kwam als 6e “900” – en nog iets, het maakte niet uit, ik zat er in ieder geval bij. Geen 1000 (zoals we hadden vooropgesteld), maar wel een enorm mooi resultaat gezien de harde campagne. Achteraf bleken het er 912 te zijn, 26 minder dan Jasper. Olivier was er snel bij om te grappen dat “de revolutioairen altijd kleiner zouden zijn dan de sociaal-democraten”. Daar was ik op dat moment niet meer zo zeker van…
Van Tittelboom kreeg nog 120 stemmen en feliciteerde me metteen oprecht.
Dé grote verassing stond ons nog te wachten. Iedereen wist dat er nog een serieus pak stemmen te verdelen viel. “Van Den Bossche… 1249”. Yesss.. riep Charles. Als een echte amerikaan! Ik had dit zien aankomen. Op woensdag 13 februari zat ik in de resto nog wat te mijmeren over men speech en daar stonden ze al… Charles met de bruine borst en Bert met de brede glimlach. Ik verschoot me een ongeluk… Shit… die mannen waren eerst begonnen! Bert en Charles zijn er dus gewoon keihard voor gegaan en verdienen het enorm.
Als 9e en laatste kwam Verbeurgt. Dat mij meer dan Bogaert zou halen, dat wist ondertussen iedereen. Met “377” niet zo’n knappe prestatie, maar ook niet slecht. Zeker als je weet dat hij nog heeft moeten werken tijdens het campagne voeren…
Dus, beste studentenvertegenwoordigers anno 2010: maak een programma dat toegankelijk is, zorg voor 3 weken vrije tijd, een enthousiast team om je te steunen en een heleboel flyers en affiches, en… ook jij zal verkozen zijn. Anti-campagne, sponsering door Red-Bull, zotte programmapunten,… de UGent-student straft zo’n zaken genadeloos af!
Nadien nog even mijn gezicht laten zien in den Amber en ’t Hof van Beroep, waar de pinten vlot getracteerd werden. Gezien ik al een paar dagen met een serieuze keelontsteking rondloop (campagne voeren is niet bepaald goed voor de gezondheid) hield ik het na een stuk of 5 echt wel voor bekeken en zocht ik mijn bed op. Ondertussen werd er tussen de (bijna-) verkozenen al druk speculeerd over welke commissies en/of prestige-projecten door wie zouden bezet worden. Gelukkig hebben Charles en Bert zelf als overwinnaars nog even de tijd nodig om de zaken op een rijtje te zetten, dus kunnen we die discussies nog even laten rusten tot na de paasvakantie.
Het was een enorm intensieve campagne en mijn critici hebben vaak terrecht opgemerkt dat ik veel heb beloofd: goedkoper openbaar vervoer, goedkoper internet, democratische financiering,… Van de 10 punten die we in onze enquête naar voren hebben geschoven waren dit niet direct de meest realistische punten. Toch wil ik daar echt werk van maken:
Wat openbaar vervoer betreft, is het nu de absolute prioriteit om de verschillende studentenraden van de Associatie UGent op dezelfde lijn te krijgen. Ik zal het daar morgen al eens informeel met Gilles van de ASR en Korneel van de HGSR over hebben.
Wat KotNet betreft willen we al een tijdje een brief sturen vanuit de GSR met de vraag aan het DICT om een kostenraming voor dit project uit te tekenen. Die brief is echter blijkbaar door een personeelswissel verloren gegaan. Tijdens de paasvakantie zal ik hier opnieuw werk van maken. Ook waren er nogal wat opmerkingen van bezorgde studenten over het ‘stralingsgevaar’ van zo’n WiMax toestanden. Ik ga me dus ook eens wat verdiepen in www.beperkdestraling.be om te zien wat er daar van aan is…
Tenslotte is er nog de democratische financiering van het hoger onderwijs… Wel, ook daarover zal je binnenkort heel wat meer horen… De komende maanden en jaren wil ik me vollop lanceren in het initiatief “ResPACT(e)“.
Maar voor we ons werpen op deze “big issues”, eerst nog de “lopende zaken” afwerken. Morgen stemt de Sociale Raad over de toetreding van het NSV! aan de UGent. Daarover hebben ondertussen al meer dan 4000 studenten door middel van een petitie laten weten dat een erkenning wat hen betreft onaanvaardbaar zou zijn.
En nu… men bed in, want die keelontsteking moet er toch eerst uit voordat ik de stem van die 912 kiezers op een deftige manier zal kunnen vertegenwoordigen.
Doe De Stuvertest 